Δασικοί χάρτες : Αποκάλυψη – Εμποδίζουν και Τιμωρούν τους πολίτες αγνοώντας το Συμβούλιο της Επικρατείας
(γράφει ο δικηγόρος Γεώργιος Λωρίτης 10-12-2017 )
Το τελευταίο δρώμενο σε μια αλυσίδα άδικων και παράνομων ενεργειών και θέσεων των δασαρχείων και της διοίκησης γενικότερα είναι και η εξής απίστευτη ενέργεια με την οποία βάζουν εμπόδια στον πολίτη (που δεν έχει ασκήσει αντιρρήσεις) να ασκήσει το συνταγματικό του δικαίωμά της δικαστικής προστασίας με την προσφυγή του στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η διαδικασία των αντιρρήσεων και η διαδικασία ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, παρά τις μεγάλες διαφορές τους, πάντως στην ουσία τους και στην δομή τους μοιάζουν αφού και στις δύο περιπτώσεις ο πολίτης προσφεύγει παραπονούμενος σε έναν κριτή και ζητάει την δικαίωσή του.
Έτσι έχουμε και στις 2 περιπτώσεις ένα αρχικό έγγραφο αίτημα του πολίτη (αντιρρήσεις και αίτηση ακυρώσεως αντίστοιχα) που πρέπει να περιέχει τα απαραίτητα στοιχεία και πληροφορίες για να είναι δυνατόν να κριθεί η υπόθεσή του. Βέβαια γίνεται αντιληπτό ότι εάν κάπου τα πράγματα θα είναι πιο αυστηρά και θα απαιτούνται περισσότερα στοιχεία αυτό θα είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας (το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο).
Έτσι λοιπόν η διοίκηση και τα δασαρχεία διατυμπανίζουν τις ευκολίες που προσφέρουν στον πολίτη με τον αναρτημένο δασικό χάρτη στο δικαίωμά του για την άσκηση αντιρρήσεων (πράγμα που κατά ένα μέρος είναι αλήθεια, ενώ όμως ταυτόχρονα κατά το μεγαλύτερο μέρος ο τρόπος και η διαδικασία της ανάρτησης και κύρωσης των χαρτών είναι άδικος και παράνομος με τεράστια εμπόδια).
Όσο διαρκούσε η προθεσμία των αντιρρήσεων (δηλ. μέχρι τις 25-9-2017 για το πρώτο κύμα αναρτήσεων) στο site του ΕΚΧ Α.Ε. δηλ. του αναρτημένου δασικού χάρτη, το σύστημα του αναρτημένου χάρτη έδινε στον ενδιαφερόμενο πολίτη τα στοιχεία και τις πληροφορίες που το ίδιο το δασαρχείο θεωρούσε απαραίτητο να περιλαμβάνονται στο αρχικό έγγραφο αίτημα των αντιρρήσεων. Φυσικά αυτά τα στοιχεία θα υποβάλλονταν αργότερα και στο Συμβούλιο της Επικρατείας εάν ο πολίτης έχανε τις αντιρρήσεις του όπως το προέβλεπε ρητά ο νόμος.
Εξάλλου είναι φανερό ότι η διοίκηση και τα δασαρχεία συνήθως παραπληροφορούσαν και παραπληροφορούν τον πολίτη σπρώχνοντάς τον προς την εξαγορά κυρίως και προς τις αντιρρήσεις με τα τσουχτερά παράβολα (βλ. σχετικά άρθρα μου στο site : http://loritis.com).
Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που λύτρωσε τον κόσμο κρίνοντας ότι ο πολίτης μπορεί να προσφύγει σε αυτό κατά του κυρωμένου δασικού χάρτη, και χωρίς να έχει ασκήσει αντιρρήσεις (άρα και χωρίς να έχει πληρώσει τα τσουχτερά παράβολα), η οποία απόφαση αξιοποιήθηκε και διαδόθηκε με το από 15-9-2017 άρθρο μου, δεν άρεσε καθόλου στην διοίκηση και στον κόσμο των δασολόγων που έσπευσαν πομποδώς να διαψεύσουν πράγματα που, είτε τα έγραφε το άρθρο αλλά ήταν αληθινά και συνεπώς ανεπίδεκτα διαψεύσεως, είτε δεν τα έγραφε το άρθρο, αλλά πάντως εκείνοι τα διέψευδαν …… Αυτή όμως η κατάσταση κατ’ αποτέλεσμα έτεινε να εκφοβίζει τον πολίτη και αυτός να εγκλωβίζεται στην εξαγορά και τις αντιρρήσεις με τα παράβολα (έτσι όπως βόλευε την διοίκηση).
Όμως πλέον με την απόφαση αυτή του Συμβουλίου της Επικρατείας, έχει αλλάξει ευνοϊκά για τον πολίτη το νομικό τοπίο, και όλοι οι θιγόμενοι από τον κυρωμένο δασικό χάρτη (η κύρωση αναμένεται σύντομα) μπορούν να προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (δηλ. είτε έχουν ασκήσει αντιρρήσεις είτε όχι) και μετά την εκπνοή της προθεσμίας των αντιρρήσεων, πάντως εντός 60 ημερών από την κύρωση του δασικού χάρτη (χωρίς δυνατότητα παρατάσεων).
Συνεπώς ο πολίτης για να ασκήσει το συνταγματικό του δικαίωμα της προσφυγής στην δικαιοσύνη και εν προκειμένω στο Συμβούλιο της Επικρατείας, χρειάζεται για την σχετική αίτηση ακυρώσεως (δηλ. το «αρχικό έγγραφο αίτημά του» που προαναφέραμε) και τις πληροφορίες εκείνες που χρειαζόταν και για τις αντιρρήσεις. Υπενθυμίζω ότι τα στοιχεία αυτά τα θεωρεί απαραίτητα η ίδια η διοίκηση και τα δασαρχεία και γι’ αυτό τα καθιέρωσαν νομοθετικά σαν απαραίτητο περιεχόμενο των αντιρρήσεων.
Το κρίσιμο στοιχείο που μας αφορά εδώ είναι οι συντεταγμένες και ο ειδικότερος χαρακτηρισμός (με τα 2 γράμματα π.χ. Δ/Α) των εκτάσεων για τις οποίες ο πολίτης θέλει να ασκήσει αντιρρήσεις (είτε ομοίως αίτηση ακυρώσεως στο Σ.τ.Ε.).
Υπενθυμίζω ότι τα στοιχεία αυτά τα έδινε το ίδιο το σύστημα του αναρτημένου χάρτη (με απλή εκτύπωση) και επιπλέον τα καταχωρούσε και αυτόματα στο περιεχόμενο των αντιρρήσεων όσο διαρκούσε η προθεσμία και συνεπώς τεχνικά είναι εύκολο και δυνατό να εξακολουθήσουν να διατίθενται και τώρα και πάντα. Υπενθυμίζω επίσης ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας πρέπει να γίνονται σεβαστές από την διοίκηση (και από τα δασαρχεία).
Αφού λοιπόν, σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ο πολίτης δικαιούται και τώρα (μετά την λήξη της προθεσμίας των αντιρρήσεων και χωρίς να έχει κάνει αντιρρήσεις) να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για το λόγο αυτό χρειάζεται και πάλι τις συντεταγμένες των ανωτέρω εκτάσεων με τον ειδικότερο χαρακτηρισμό, και μάλιστα σε εκτύπωση (όπως ακριβώς γινόταν και για τις αντιρρήσεις) για να μπορεί να τις περιλάβει στο δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως για να είναι αυτό ορισμένο.
Θα έπρεπε λοιπόν η διοίκηση μέσω του συστήματος του αναρτημένου δασικού χάρτη να εξακολουθήσει να επιτρέπει (δηλ. απλώς να μην κάνει τίποτε και να αφήσει τα πράγματα ως είχαν και κατά την προθεσμία των αντιρρήσεων) και τώρα στον πολίτη να παίρνει με εκτύπωση τα στοιχεία αυτά (τα οποία η ίδια η διοίκηση τα θεωρεί απαραίτητα για τις αντιρρήσεις άρα και για το Συμβούλιο της Επικρατείας).
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Όμως η διοίκηση και τα δασαρχεία μετά τη λήξη της προθεσμίας για αντιρρήσεις αφαίρεσαν από το σύστημα του αναρτημένου χάρτη την τεχνική δυνατότητα (απενεργοποίησαν το σχετικό κουμπί) να παίρνει ο πολίτης τις συντεταγμένες αυτές με τον ειδικότερο χαρακτηρισμό που του είναι απαραίτητα για να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Έτσι η διοίκηση τιμωρεί αθέμιτα και παράνομα τον πολίτη που δεν άσκησε αντιρρήσεις αλλά θέλει να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, εμποδίζοντάς τον να ασκήσει το συνταγματικό του δικαίωμα της προσφυγής στην δικαιοσύνη, και περιφρονεί το Συμβούλιο της Επικρατείας, εμποδίζοντας πρακτικά αυτό που το Συμβούλιο της Επικρατείας επιτρέπει νομικά. Επίσης έτσι καθίσταται νομικά πλημμελής και ο κυρωμένος δασικός χάρτης.
Πλέον η διοίκηση και τα δασαρχεία αναβαθμίζονται από αντίδικο του θιγόμενου πολίτη σε αθέμιτο αντίδικο.
Ευτυχώς βέβαια για τον πολίτη και δυστυχώς για την διοίκηση, μπορεί κανείς, είτε με πονηριά και κάποια δυσκολία αλλά ανέξοδα, είτε με τοπογράφο και μεγάλη δυσκολία και με το ανάλογο κόστος, να βρει και να αναπληρώσει τα στοιχεία αυτά ώστε να μπορεί να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το γεγονός όμως αυτό δεν απαλλάσσει την διοίκηση από το βάρος της αθέμιτης και παράνομης δικής της ενέργειας που παραβιάζει κάθε σχετική αρχή του διοικητικού και συνταγματικού δικαίου και κάθε αίσθημα περί δικαιοσύνης του πολίτη.
Το εάν η διοίκηση και τα δασαρχεία επιμείνουν ή όχι στην παράνομη αυτή ενέργεια ακόμη και μετά την παρούσα αποκάλυψη, θα αναδείξει την ένταση του δόλου.
Άς σημειωθεί άλλωστε ότι η ελεύθερη και διαρκής πρόσβαση του κάθε πολίτη (και όχι μόνο του θιγόμενου) στο στοιχείο των συντεταγμένων των δασικών εκτάσεων, είναι όρος απαραίτητος για την διαφάνεια του συστήματος και τον έλεγχο των πεπραγμένων των δασαρχείων ……
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΩΡΙΤΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Site : http://loritis.com
Email : dasi.loritis@gmail.com
Recent Comments