Όταν η νομική υπερβολή και εμμονή δίνει δίκιο στο άδικο και στέλνει για ισόβια πονηρούληδες υπαλλήλους, που χρησιμοποίησαν πλαστό πτυχίο στα χρόνια που συνέβαιναν τρισχειρότερα, αλλά τίποτε άλλο δεν τιμωρείται, παρά μόνο το δικό τους φταίξιμο είναι απαράγραπτο, έστω και μετά από 40 χρόνια, όταν και ο φόνος παραγράφεται στα 20 χρόνια … Και η νομολογία ξαφνικά αλλάζει και μεταστρέφει πάγιες θέσεις 10ετιών ατεκμηρίωτα, αρκεί να “βγαίνουν τα ισόβια” … Βέβαια και τα εγωιστικά και νομικά ρηχά υπερασπιστικά επιχειρήματα βοηθούν τείνοντας να δικαιολογήσουν την ακρότητα της δικαστικής πρακτικής, απανωτά τα ανακριτικά πορίσματα και τα δικαστικά βουλεύματα και οι δικαστικές αποφάσεις περί κακουργημάτων… Η σοβαρότητα και νομική τεκμηρίωση των δικών μας θέσεων έδωσε το πρώτο αθωωτικό βούλευμα…